Τα τελευταία χρόνια το Πεδίον του Άρεως, ο μεγαλύτερος αστικός χώρος αστικού πρασίνου στην Αθήνα, δείχνει να έχει παραδοθεί πλήρως σε ένα όργιο ακαλαισθησίας και σε ακραία εμπορικά συμφέροντα, με την ανοχή μάλιστα -όπως προκύπτει και από τις σχετικές καταγγελίες των κατοίκων της περιοχής- των δύο προηγούμενων περιφερειακών διοικήσεων Δούρου και Πατούλη.
Με την επίφαση «χριστουγεννιάτικων» και «πασχαλινών εκδηλώσεων», ένα… αχανές παζάρι αμφιβόλου νομιμότητας καταλαμβάνει μια τεράστια έκταση από το άγαλμα του Κωνσταντίνου μέχρι το τέλος της πλατείας μπροστά από το Άλσος, με τους πωλητές να διαλαλούν την πραμάτεια τους με προσφορές σε… κατσαβίδια, βίδες και κουζινικά, μέχρι εσώρουχα, τάπες αποχετεύσεων, εντομοαπωθητικά, ρούχα και τσάντες. Όλα προϊόντα, απ' ό,τι φαίνεται, παρεμπορίου.
Το παζάρι των Χριστουγέννων κράτησε για 53 ημέρες!
Μια εικόνα που σίγουρα δεν θυμίζει σε τίποτα αντίστοιχες υπαίθριες αγορές των θεματικών πάρκων του εξωτερικού που απολαμβάνουν μικροί και μεγάλοι. Το τελευταίο, μάλιστα, «εορταστικό παζάρι» φέτος τα Χριστούγεννα κράτησε αισίως… 53 ημέρες, καταπατώντας και ακυρώνοντας -για ακόμα μία φορά- στην πράξη τον χαρακτήρα του δημόσιου αστικού χώρου πρασίνου.
Όπως αναφέρουν οι κάτοικοι στο iefimerida.gr, για όσο διαρκούν όλες αυτές οι «εκδηλώσεις», ολόκληρος ο χώρος του Πεδίου του Άρεως παραχωρείται για τη στάθμευση -ακόμα και κίνηση- αυτοκινήτων και φορτηγών, που, όπως είναι φυσικό, δημιουργούν χάος από τις μανούβρες, τις εξατμίσεις, τον θόρυβο και την αταξία, σε έναν χώρο που κανονικά προορίζεται για την αποφόρτιση, την ψυχαγωγία και την άθληση των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής.
Μάλιστα, όπως καταγγέλλεται, ακόμα οι εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται εντός του πάρκου τις περιόδους αυτές, είναι όλες επί πληρωμή και όχι δωρεάν, όπως κανονικά θα έπρεπε. Σοβαρότατα, όμως, ερωτήματα προκύπτουν και από το ιδιότυπο… αλισβερίσι που φαίνεται ότι είχε αναπτυχθεί από τη διοργανώτρια εταιρεία με τις διοικήσεις Δούρου και Πατούλη, καθώς οι πάγκοι στο Πεδίο στήνονταν, όλα τα τελευταία χρόνια, έναντι ενός συμβολικού -πολλές φορές αστείου- αντιτίμου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πιο πρόσφατη «υπαίθρια αγορά» που στήθηκε τα φετινά Χριστούγεννα, με το εξωφρενικά χαμηλό «ενοίκιο» των 100 ευρώ/ημέρα, όταν το μακρινό 2013 το αντίστοιχο ποσό ανερχόταν στα 700 ευρώ/ημέρα. Το ποσό αυτό, όπως είναι φυσικό, αφήνει τεράστια περιθώρια κέρδους -άγνωστο για ποιους-, με ομάδες πολιτών να καταγγέλλουν ότι οι σύλλογοι αυτοί έχουν βρει τον τρόπο να ασκούν μια «ιδιόμορφη» πίεση στην εκάστοτε περιφερειακή αρχή, σε μια κατάσταση «προφανώς win-win για κάποιους», όπως τονίζεται σχετικά.
Μια διάσταση του θέματος που σαφέστατα έχει και ποινικές προεκτάσεις, όσο κι αν τεχνηέντως επιχειρείται να αποσιωπηθεί, εγείροντας πρόσθετα ερωτήματα για ποιους λόγους μέχρι σήμερα δεν έχει παρέμβει η Εισαγγελία.
Ζητήματα ανακύπτουν και όσον αφορά στις συνθήκες ασφαλείας, με τις πρόχειρες καλωδιώσεις, τις δεκάδες φιάλες υγραερίου, την έλλειψη ουσιωδών μεγάλων ελεύθερων διόδων σε περίπτωση ατυχήματος, τις φθορές που προκαλούνται -σε συστηματική βάση- στα μάρμαρα και στο πλακόστρωτο του πάρκου, αλλά και τις ζημιές στο πράσινο και στον τρόπο με τον οποίο επηρεάζεται το οικοσύστημα στο Πεδίο.
Είναι απορίας άξιον πώς το πάρκο που φιλοξενεί κατά καιρούς σημαντικές εκδηλώσεις και αποτελεί σημείο αναφοράς ως η μοναδική ανάσα πρασίνου για τους κατοίκους της Κυψέλης, του Γκύζη, της Βικτώριας και των Εξαρχείων, τείνει να μετατραπεί σε κέντρο παρεμπορίου, προκαλώντας ασφυξία και στους εμπόρους της περιοχής, οι οποίοι, σημειωτέον, πληρώνουν από τα υψηλότερα δημοτικά τέλη.
Όπως πληροφορείται το iefimerida.gr, πρόθεση του νέου περιφερειάρχη Αττικής είναι να δώσει οριστικό τέλος σε αυτό το «πανηγύρι» που φαίνεται να έχει στηθεί όλα τα τελευταία χρόνια, βάζοντας το μαχαίρι στο κόκαλο απέναντι σε όλους όσοι εμφανίζονται να κερδοσκοπούν εις βάρος του κόπου των ανθρώπων της βιοπάλης. Μένει να δούμε εάν και ενόψει της πασχαλινής περιόδου -καθώς βρισκόμαστε αισίως μόλις έναν μήνα πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα- ο Νίκος Χαρδαλιάς θα τολμήσει να συγκρουστεί, χωρίς να κάνει πίσω.